سنجش و ارزیابی مؤلفه‌های مؤثر بر تخریب‌گری (وندالیسم) در فضاهای سبز عمومی (مطالعه موردی: پارک‌های منطقه 11 شهرداری تهران)

وندالیسم به عنوان پدیده اجتماعی می­تواند اثرات مالی، روانی و اجتماعی زیادی را بر جامعه تحمیل ­نماید. با توجه به وقوع این پدیده در ارتباط با اموال عمومی و یا در مکان­های که جامعه ذی­نفع آن محسوب می­شود پرداختن به آن دارای اهمیت است. در این پژوهش به بررسی مؤلفه­های مؤثر بر وندالیسم در پارک­ها پرداخته شده است. پارک­ها به عنوان فضای سبز عمومی سبب افزایش حس مشارکت و تعلق و خلق فضاهای سرزنده در شهر می­شوند که وندالیسم به عنوان عاملی جهت کاهش کارکردهای فضاهای عمومی سبز(پارک­ها) مطرح می­­شود. در این راستا پژوهش حاضر که با بهره­گیری از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و جهت سنجش مؤلفه­ها موثر بر وندالیسم از پرسشنامه استفاده شده است. برای بررسی تعیین روایی پرسشنامه از نظر اساتید و کارشناسان متخصص در این زمینه استفاده شده است و جهت تعیین پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. روش نمونه­گیری به صورت غیرتصادفی- اتفاقی انتخاب گردیده و حجم جامعه نمونه 300 نفر انتخاب گردیده است. تحلیل داده­های جمع­آوری شده با استفاده از روش­های آماری- توصیفی و با استفاده از نرم­افزار SPSS انجام شده است و جهت بررسی متغیرها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای مقایسه میانگین و از آزمون­های استنباطی لاندا و گاما جهت بررسی متغیرهای زمینه­ای استفاده شده است و در نهایت جهت سنجش تأثیرگذاری مؤلفه­ها از آزمون رگرسیون و تحلیل مسیر بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تحلیل گویای آن است که در پارک­های مورد مطالعه به ترتیب عوامل اجتماعی، موقعیت مکانی و عوامل فردی بیشترین تاثیرات را بر متغیر وابسته وندالیسم داشته­اند. در نهایت مشخص گردید که مؤلفه­های اجتماعی و فردی به صورت مستقیم و غیرمستقیم و مؤلفه­ی موقعیت مکانی به صورت مستقیم بر وندالیسم موثر بوده است.